© 2009 ΠανΩραίΑρτ, Maria Cassidocostas
oil painting 16" x 20"
ἐλαιογραφία 41cm x 51cm
(ἰδιωτική συλλογή/private collection)
ΚΟΧΥΛΙΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ
Κάθε πού τριγυρνῶ στήν παραλία,
νοσταλγικά κοιτάζωἀνάμεσα
στήν ἄμμο καί στά βότσαλα
νά βρῶ κοχύλια ξεχασμένα.
Θυμίζουν κάτι ἀπό σένα,
τότε πού μοῦ τά ἔφερνες
ἀπό τῆς θάλασσας τόν κόρφο,
νά τἀ φορῶ κόσμηματα ἁπλοικά,
τῆς ἀγάπης σου ἀνεκτίμητα δῶρα.
Ἔνιωθα πώς εἴμασταν κι ἐμεῖς
δυό σπάνια κοχύλια ἐρωτευμένα,
κρυμμένα στῆς εὐτυχίας τά βάθη,
ὅπου δέν θά τ’ ἄγγιζε ἡ κακία,
προφυλαγμένα ἀπό τήν ἀδικία.
Ρομαντική αφέλεια...
Ὁ πόνος, τελικά, τρυπώνει παντοῦ,
ὅπως, ἡ ἐνοχλητική, ἀδιάκριτη σκόνη.
Τώρα δέν μένει ἄλλο ἀπό τήν νοσταλγία.
Πάει καιρός πολύς,
στά βράχια καθισμένη,
ἔριξα πίσω τά κοχύλια τῆς ἀγάπης σου,
στῆς μάνας τους τήν ἀγκαλιά ξανά,
μαζί με τον καημό μου,
νά λησμονηθοῦν στῆς ἀβύσσου τό χάος,
ἀφότου μ΄ ἐγκατέλειψες δίχως μιά ἐξήγηση,
χωρίς ἕνα ἀντίο.
Κι ὅμως εἶναι ἐκεῖνες οἱ στιγμές,
πού περπατώντας πονεμένη,
στῆς μοναξιᾶς τήν παραλία,
νομίζω πώς γύρω μου θωρῶ
σωρό κοχύλια ἐρωτευμένα,
πολύχρωμα, παράξενα, χαριτωμένα,
μιά συντροφιά ἀπρόσμενη,
γλυκιά παρηγοριά,
ἀπόηχοι μιᾶς σύντομης εὐτυχίας.
(Δεκέμβριος 2009)
Καλλιτεχνική/ποιητική συλλογή «Ἀγγίγματα Ζωγραφικῆς, Σκιρτήματα τῆς Ποίησης»
© Μαρία Πανωραία Κασσιδόκωστα
